Skutki uszkodzenia mięśni
Skutki uszkodzenia mięśni. Mięsień szkieletowy jest tkanką bogatokomórkową: substancja pozakomórkowa stanowi nie więcej niż 8-12% jego masy. Rozległe zranienie mięśnia powoduje masywne uszkodzenie komórek. Na przykład 2000 ml krwi wylanej w tkankach będzie powodować wydalenie 60 g azotu, 760 mg fosforu
– 1 110 mg wapnia w okresie pierwszych 10 dni po złamaniu trzonu kości udowej. Podobną tkanką ponoszącą tak wielkie uszkodzenie komórkowe z urazu bezpośre-dniego jest wątroba. Duże rany wątroby mogą być z tego powodu przyczyną nagłej śmierci.
Zranienie dużej masy mięśni prążkowanych jest niebezpieczne (szczególnie w oko-licy pośladków i ud) wskutek ubytku krwi i płynu, możliwości beztlenowcowego zakażenia oraz wchłaniania substancji komórkowych obumierających mięśni.
Gojenie się złamania, czyli odtworzenie ciągłości uszkodzonej kości, jest złożonym procesem biologicznym i biochemicznym przebiegającym w różnym czasie, w zależności od stopnia ukrwienia danej kości, wieku chorego oraz stanu całego organizmu, a także zastosowanego leczenia.
Złamanie kości to nie tylko przerwanie ciągłości tkanki kostnej, lecz także uszkodzenie naczyń krwionośnych, okostnej, a niekiedy nawet przerwanie głównej tętnicy odżywczej kości długiej. Zakłócenie w dopływie krwi do odłamów złamanej kości wpływa niekorzystnie na proces gojenia się, gdyż najważniejszym warunkiem zrastania się złamania jest żywotność i unaczynienie odłamów, nie tylko przez na-czynia odżywcze, lecz także naczynia wchodzące weń z okostnej, torebek stawowych, więzadel i ścięgien.
