Złamania trzonu kości udowej
Złamania trzonu kości udowej powstają w następstwie urazu bezpośredniego (wieloodłamowe) lub pośredniego (linia złamania skośna lub poprzeczna zależnie od kierunku sił łamiących).
Objawy – skrócenie, patologiczne wygięcie uda, ruchomość patologiczna, bo- lesność i zgrubienie uda. Mogą wystąpić objawy wstrząsu.
Leczenie (po opanowaniu wstrząsu) w złamaniach poprzecznych polega na nasta-wieniu doraźnym na stole ortopedycznym lub wyciągiem bezpośrednim za nad- kłykcie kości udowej (w ciągu 1–2 dni). W złamaniach skośnych wieloodłamowych z interpozycją mięśni konieczne jest nastawienie operacyjne i zespolenie płytką dociskową lub gwoździem Rusha lub Kuntschera.
Złamania dolnej nasady i przynasady kości udowej. Rozróżniamy tutaj złamania nadkłykciowe oraz przezkłykciowe. Złamania nadklykciowe z mechanizmu wy- prostnego cechuje skośny przebieg linii złamania od tyłu ku przodowi i od dołu do góry, przemieszczenie osiowe (ze skróceniem), grzbietowe oraz ustawienie kątowe odłamów (nadwyprost).
Złamania z mechanizmu zgięciowego (upadek na kolano) cechują się odwrotnym przebiegiem linii złamania i odwrotnym przemieszczeniem odłamów. Po urazach bezpośrednich powstają złamania poprzeczne, wieloodłamowe. W przypadkach tych należy kontrolować stan krążenia (ucisk, uszkodzenie tętnicy udowej) oraz ruchy stopy (uszkodzenie nerwu lcułszowego).
Leczenie polega na nastawieniu na stole ortopedycznym z zastosowaniem me-chanizmu odwrotnego do mechanizmu urazu. W przypadku niemożności nastawienia lub utrzymania odłamów konieczne jest operacyjne nastawienie i unieruchomienie gwoździem płytkowym lub prętami Rusha.
