Ukształtowanie ciała i położenie
Przez postawę rozumiemy indywidualne ukształtowanie ciała i położenie po- ‘ szczególnych odcinków tułowia i kończyn dolnych w pozycji stojącej. Postawa uzależniona jest od budowy układu kostno-stawowego i stanu czynnościowego mięśni, a zmienia się w przebiegu rozwoju osobniczego od dzieciństwa do starości.
(równoważny) Wolańskiego. Za poprawną natomiast postawę B i typ Lt, Kt i R2, przy pionowym ustawieniu kręgosłupa w płaszczyźnie A-P. W zależności od środowiska Wolański do „normalnych” zalicza również typ L2. Za nieprawidłową uważa się postawę C i D i typy K3, R3 i L3 .
O postawie patologicznej mówimy w przypadkach bocznych wygięć kręgosłupa oraz nadmiernej długości i nasilenia lordozy i kifozy.
W obrębie kończyn dolnych warunki statyczne są poprawne, gdy linia mechaniczna kończyny biegnie od środka głowy kości udowej przez środek kolana (linii nadkłykci) i linii kostek przy pośrednim ustawieniu pięty (tyłostopia). Odchylenie od tej linii na zewnątrz mówi o zniekształceniu koślawym (udo, kolano, goleń koślawe – femur, genus, crus valgum), odchylenie do wewnątrz nazywane jest szpotawym (kolano, goleń szpotawe – genus, crus varum). Fizjologiczne odchylenie osi pięty od linii mechanicznej kończyny może wynosić 5° w kierunku koślawości i w kierunku szpotawości. Większe odchylenia wiążą się ze zniekształceniami stopy (płaska, szpotawa, przodostopie odwiedzione).
Na kształtowanie się postawy i jej poszczególnych komponentów wpływają czynniki: 1) nacisku grawitacyjnego i mięśniowego (napięcie mięśni grzbietu, obręczy barkowej i kończyn), 2) stan wypełnienia brzucha i napięcie mięśni brzucha i przepony, 3) ustawienie miednicy, czynniki statyczne, poza tym czynniki 4) śro- dowiskowe (tryb życia, przyzwyczajenia, sposób odżywiania, szkoła, praca itp.), 5) genetyczne, 6) klimatyczne (ubiór, sposób spędzania dnia i odpoczynku), 7) aktywność życiowa (sport, telewizja), a także 8) przebyte i aktualne przewlekłe cierpienia, zwłaszcza obniżające napięcie mięśni.
Czynniki te wpływają na rozwój odpowiedniej postawy przez długotrwałe działanie sił nacisku i pociągania na rozwijające się tkanki, zwłaszcza kostną, w odpowiednim ustawieniu i na napięcie i siłę odpowiednich grup mięśniowych łączących poszczególne odcinki narządu ruchu w anatomiczną i czynnościową całość.
