Prawidłowa postawa ciała a krążek międzykręgowy
Prawidłowa postawa ciała w dużym stopniu zabezpiecza lędźwiowe krążki między kręgowe przed mechanicznymi przeciążeniami.
W przypadku właściwej stabilizacji lędźwiowego odcinka kręgosłupa silny prostownik grzbietu oraz mięśnie brzucha przejmują wiele sił, które w przeciwnym wypadku zadziałałyby bezpośrednio na układ więzadłowo-stawowy kręgosłupa oraz na krążki międzykręgowe.
Przed działaniem sił ścinających na krążek zabezpiecza (zarówno w spoczynku, jak i w czasie ruchu) równoważenie środka ciężkości ciała i siły ciężkości tak, aby ich wypadkowe padały wzdłuż długiej osi kręgosłupa.
Kontrolowanie ruchów kręgosłupa samo w sobie zapobiega powtarzającym się przeciążeniom elastycznych wiązek pierścienia włóknistego oraz jądra miażdżyste- go. W szczególności uwalnia krążek międzykręgowy od nadmiernych naprężeń i nacisków unikanie nadmiernych kurczowych i nie kontrolowanych ruchów. Utrzymywanie właściwej postawy ciała pomaga kontrolować i zmniejszać siły mechaniczne, które w sposób nieunikniony działają na krążki międzykręgowe, i konsekwentnie opóźniać skłonność do uszkodzenia krążka w wyniku zużycia.
Aby uzyskać żądany efekt, trzeba przekonać chorego do utrzymywania prawidłowej postawy ciała, wykazując korzyści z tego wynikające. Następnie trzeba chorego nauczyć, jak to robić.
Zapewnienie rozumnej współpracy chorego w tym względzie nie jest rzeczą łatwą, a przecież bez świadomego, systematycznego ćwiczenia mięśni nie uzyska się spodziewanego efektu. Chory musi znaleźć czas, miejsce oraz odpowiedni zapas sil fizycznych i psychicznych do ćwiczeń.
Nie ulega wątpliwości, że każdy system treningu przynosi pożytek, jeśli trafi na pozytywnie nastawionych ćwiczących. Z wyjątkiem grup ochotników, jedynymi chętnymi do treningu postawy na szeroką skalę i w ciągu długiego okresu są ludzie młodzi, w szkołach lub na uczelniach.
Zresztą jest to najlepszy okres do treningu postawy. Jeśli ćwiczeniami obejmie się dzieci i młodocianych odpowiednio wcześnie oraz jeśli system ćwiczeń będzie odpowiednio modyfikowany, stosownie do rozwoju aż do okresu dojrzałości, nabędą oni fizycznych i psychicznych podstaw prawidłowej postawy ciała, które pozostaną na całe życie.
To smutne, że współczesna szkoła poświęca tak wiele czasu na rozwój i prawidłowe kształtowanie psychiki dziecka, a niewspółmiernie mało na zapewnianie mu właściwego rozwoju fizycznego i wytworzenie prawidłowej postawy ciała . Jest dowiedzione, że nabycie za młodu prawidłowej postawy ciała w znacznym stopniu zabezpiecza człowieka przed dolegliwościami ze strony kręgosłupa.
Takie proste prace, jak słanie łóżka, pranie, sprzątanie, przyrządzanie posiłków oraz inne zajęcia domowe, powodują nieodłącznie zginanie tułowia oraz utrzymywanie go w pozycji pochylenia do przodu przez kilka godzin dziennie.