Ujemne skutki pracy siedzącej
Ujemne skutki pracy siedzącej dla krążka międzykręgowego dają znać o sobie po ok. 5 latach, przy czym zagrożenie zwiększa się wraz z upływem czasu. O tym, że czynniki psychiczne grają ważną rolę w epidemiologii bólów krzyża, świadczy fakt, że bóle te częściej występują u osób przeświadczonych o wykonywaniu przez siebie szczególnie ciężkiej pracy. Istnieją też dowody na to, że w występowaniu bólów krzyża odgrywa rolę predyspozycja rodzinna.
Przeciążenia kręgosłupa stanowią poważny czynnik etiologiczny w bólach krzyża. Badania epidemiologiczne wykazały, że ciężka praca powoduje więcej bólów krzyża niż praca lekka.
W związku z tym, zgodnie z zasadą ergonomii, należy minimalizować obciążenia kręgosłupa i rozkładać je w sposób optymalny. Przy analizie obciążeń pracą trzeba rozważać dwa czynniki, a mianowicie przyczynę i skutek. Przyczyną jest określona dawka wykonywanej pracy, którą trzeba wymierzyć sposobami obiektywnymi, np. liczbą skrzynek podnoszonych w ciągu minuty. Skutek stanowi ocena badania pracy mięśni sposobem EMG lub ocena dokonana na biomechanicznym i skomputeryzowanym modelu.
Obciążenia pracą można mierzyć, analizować i klasyfikować w trzech kategoriach: fizjologicznych, mechanicznych i psychologicznych (Nordin).
Lichter i wsp. poddali ocenie leczenie i powrót do pracy 350 chorych dotkniętych bólami krzyża. Program leczenia uwzględniał planowe przygotowywanie chorego do podjęcia pracy sposobem stopniowanych ćwiczeń, nauki zasad biomechaniki ciała, ćwiczeń prac i czynności symulowanych oraz przez zwiększanie wydolności fizycznej i wytrzymałości.
Autorzy doszli do wniosku, że wielu chorych z przewlekłymi bólami krzyża nie podejmuje pracy z obawy o stan swego zdrowia oraz z powodu nieznajomości zasad biomechaniki ciała.
