Wcześniak
Wcześniak. Poza małą masą ciała wcześniak zwłaszcza taki, który nie przekracza 1500 g, wykazuje następujące charakterystyczne cechy: skóra jego jest cienka, żywoczerwona, tkanka podskórna tłuszczowa słabo rozwinięta. Pofałdowanie skóry twarzy nadaje mu starczy wygląd. Klatka piersiowa jest długa, pępek nisko osadzony. U dziewczynek wargi sromowe większe nie przykrywają warg mniejszych, u chłopców często jądra nie zstąpiły jeszcze do mosz-t ny. Napięcie mięśni wcześniaka jest obniżone, jest on mało ruchliwy i mało aktywny, kończyny ma stosunkowo krótkie, szyję cienką,
Znaczna niedojrzałość układu nerwowego usposabia wcześniaka do zaburzeń regulacji cieplnej, zaburzeń krążeń i ą i oddychania. Wcześniak wytwarza mniej ciepła i łatwiej je traci. Próby wyrównania nadmiernych strat mogą prowadzić do niedotlenienia i dalszego, krytycznego wyczerpania zasobów energetycznych. Wydzielanie soków trawiennych jest niedostateczne, a wchłanianie tłuszczów upośledzone. Mniejsza sprawność czynnościowa nerek sprzyja częstszemu niż u noworodka donoszonego wy-stępowaniu zaburzeń elektrolitowo-wodnych, obrzęków lub stanów odwodnienia. Wcześniak ma mniejsze zasoby przekazywanych przez matkę witamin, wapnia, fosforu, żelaza, a także mniejszą liczbę przeciwciał. W związku z tym częściej zapada na krzywicę, niedokrwistość, choroby zakaźne.
Noworodek dystroficzny. Skóra noworodka donoszonego, uro-dzonego z małą masą ciała, jest sucha, popękana, o skąpej mazi płodowej. Noworodek taki jest chudy, wykazuje większy niedobór masy niż długości ciała. W cięższych stanach dystrofii wewnątrz- macicznej skóra, pępowina i paznokcie noworodka są pozbawione smółki. We krwi takiego noworodka ilość hemoglobiny płodowej jest znacznie mniejsza niż u wcześniaka. Proporcje ciała noworodka dystroficznego są bardziej zbliżone do proporcji ciała noworodka donoszonego z prawidłową masą urodzeniową niż do wcześniaka (mniejsza różnica między obwodem głowy i klatki piersiowej, dłuższe niż u wcześniaka kończyny). U noworodków dystroficznych często dochodzi do uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, są też one bardziej skłonne do zaburzeń przemiany materii, stanów niedocukrzenia i obrzęków.
