Profilaktyka statycznych odkształceń kręgosłupa
Odruchowe skrzywienia kręgosłupa, które trzeba odróżniać od statycznych, występują najczęściej u dorosłych, rzadziej u młodocianych, na tle odruchu bólowego, np. wywołanego uciskiem korzeni nerwowych przez wypuklający się krążek międzykręgowy lub wypadnięte jądro miażdżyste. Podobne objawy mogą być wywołane uciskiem lub podrażnieniem korzeni przez inne, sąsiednie elementy tkankowe (obrzęk, zgrubienie, zbliznowacenie więzadła żółtego, wyrośle kostne, przesunięcie kręgu itp.). W przeciwieństwie do skrzywień statycznych miednica ustawiona jest poziomo, a tułów nachylony do boku. Nie ustępujące, nie leczone przez szereg miesięcy przesunięcie i nachylenie tułowia może doprowadzić do utrwalonego przykurczu mięśni, a to wtórnie spowodować skośne ustawienie miednicy. Badaniem klinicznym stwierdza się w takim wypadku, że kończyny mają jednakową długość i nie ma ograniczenia ruchów w ich stawach.
Profilaktyka statycznych odkształceń kręgosłupa polega na poziomym ustawieniu miednicy drogą usunięcia przyczyny, np. wyrównania długości kończyny bucikiem, usunięcia przykurczu stawu biodrowego czy kolanowego leczeniem zachowawczym, a w razie konieczności również operacyjnie. Poziome ustawienie miednicy jest warunkiem prawidłowego rozwoju kręgosłupa. U dorosłych nawet różnica 2 cm długości kończyn jest niedopuszczalna, gdyż każda asymetria długości kończyn lub skośne ustawienie miednicy może stać się przyczyną przedwczesnego wytwarzania się zmian zwyrodnieniowych stawów międzykręgowych i krążka międzykręgowego.
